- کد خبر 5852
- پرینت
- کپی لینک کوتاه
true
false
true
false
true
true
true
false
true
true
true
آیت الله فاضل لنکرانی درمرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام باتوجه به حوادث دردناک اخیر دنیا و بویژه کشور عزیزمان ایران مطالبی مبسوطی بیان نمودند که در سه مرحله تقدیم شما می شود.
بخش اول سخنان حضرت آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی دامت برکاته پیرامون چونگی مقابله انسان با بلا و گرفتاری
بسم الله الرحمن الرحیم
باید با حوادث و مشکلات، ایمانمان به خدای تبارک و تعالی قوی تر شود .
ایام رجب را به همه مومنین تبریک عرض میکنم و امیدوارم که ازبرکات این ماه به احسن وجه استفاده کنید، در مورد این ویروس کرونا که امروز تقریباً کشورهای زیادی را مورد ابتلا قرار داده و کشور ایران و مردم عزیز ایران را دچار این گرفتاری بزرگ کرده چند نکته را به اختصار عرض خواهم کرد.
قرآن کریم یک قاعده کلی را به بشر تذکر و مکرر این را مورد توجه قرار داده و این قاعده را در سوره مبارکه توبه آیه 50 بیان فرموده«قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» این آیه شریفه دستوری است که خدای تبارک و تعالی به پیامبر اکرم داد، وقتی منافقین میدیدند اگر یک خوشی و موفقیتی یا با پیروزی درجنگی غنایمی نصیب پیامبر و یارانش می شد،به پیامبر اکرم (ص) خرده میگرفتند و یک جوری برخورد میکردند. ویا اگرپیامبر و مسلمانها دچار سختی وگرفتاری میشدند به نحو دیگری برخورد میکردند إن تصبک حسنةٌ تسئه، اگر خوشی و خیری برای پیامبر و مسلمین بود منافقین ناراحت میشدند، اگر گرفتاری و مصیبتی سراغ پیامبر میآمد منافقین میگفتند یقولوا قد أخذنا امرنا من قبل، ما این مسئله را از قبل پیشبینی کرده بودیم و خوشحال بودند که اینها نیامده بودند به میدان تا گرفتار آن مصیبت ظاهری نشوند. خدای تبارک و تعالی به پیامبر دستور داد که«قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا»گرچه این خطاب به پیامبر است ولی دستوری است برای همه افرای که حادثه و مصیبتی یا یک امر خیر و خوشی برایشان به وجود میآید، پیامبر فرمود به دستور خدا هیچ چیزی سراغ ما نمیآید مگر اینکه خدای تبارک و تعالی قبلاً برای ما مقدّر کرده و در لوح محفوظ برای ما ثبت کرده است.
برادران و خواهران ایمانی ما در مشکلات و خوشیها هم باید این آیه را مورد توجه قرار بدهیم«لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا»هر چه که در زندگی برای هر انسانی چه پیامبر و چه غیر پیامبر، چه مؤمن و چه غیر مؤمن، برای او قرار میگیرد خدای تبارک و تعالی قبلاً او را در لوح محفوظ ثبت فرموده. ما باید در این حادثه و مشکل، ایمانمان به خدای تبارک و تعالی زیاد شود، این مولا را برخی از مفسرین به مالک معنا کردند و برخی هم به حافظ و ناصر معنا کردند، ما باید باورمان این باشد که ما ملک و مملوک خدائیم، خدا مالک ماست، این مالک! قبل از اینکه در این عالم ما را بیافریند برای ما این را نعمتها و خوشیها و حوادث راآفرید وهمه امور عالم را در لوح محفوظ برای ما ثبت کرده«هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»پس این یک اصل کلی است. اگر انسان یک کسالتی پیدا کرد، اگر مشکلی در جامعه به وجود آمد، اگر یک نعمت یا خوشیای به وجود آمد انسان همیشه بگوید«لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا»البته در جای خودش کاملاً بیان شده و تحقیق شده که این مستلزم جبر نیست، خدای تبارک و تعالی روی آن علمی که داشته و میدانسته که چه حوادث و شرایطی، چه موانعی برای جامعه، برای انسان به وجود میآید، تمام حوادثی که به وجود میآید قبلاً نوشته شده و این هیچ مستلزم جبر نیست، ما باید ایمان خودمان را به خدا قوی کنیم، این مرض گرچه در ظاهر یک مرض است و شرّ است اما در باطن میتواند انسان را به خدا معتقدتر کند، انسان را به خدا نزدیکتر کند.
حادثهای که واقع میشود ما نباید نسبت به یک شخص وگروه تفسیر کنیم.
یکی از دستوراتی که خدای تبارک و تعالی به پیامبر اکرم(ص) داده این است که هر حادثهای که برای انسان به وجود میآید، انسان بداند قبل از اینکه او خلق شود، قبل از اینکه این عالم به وجود بیاید، این در لوح محفوظ ثبت شده. در سوره مبارکه توبه آیه 50 خدا به پیامبر میفرماید در مقابل منافقین بگو «قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا»
مرحوم علامه طباطبائی رضوان الله تعالی علیه میفرماید خلاصه این آیه این است که ولایت امور ما إنما هی لله سبحانه فحسب، یعنی بشر بداند تنها موجودی که بر او ولایت دارد، ولایت تامه و کامه و مطلقه دارد و همه کاره انسان است خدای تبارک و تعالی است، بشرمالک خودش نیست، دیگری مالک انسان نیست، هیچ موجودی نمیتواند در عالم به بشر بگوید من تو را و زندگی تو را آنچنان تنظیم میکنم که تو بتوانی به آنچه که میخواهی برسی و ابدا هیچ چیزی نتواند این روند را تغییر بدهد ، این آیه شریفه پیام بزرگی دارد،که نه انسان مالک و ولی خودش است و نه موجودات دیگر عالم، انسان یک مالک علی الاطلاق دارد و آن خدای تبارک و تعالی است. ما با این آیه باید توحید افعالی خودمان را قوی کنیم. توحید افعالی هر آنچه که در این عالم واقع میشود با اراده خدای تبارک و تعالی است، اگر خوشی و مرض است با اراده خدای تبارک و تعالی است، ما همه اینها را باید با این دیدگاه و با این نگاه بسنجیم، ایمان خودمان را ترقی بدهیم، هر بلایی که برای انسان به وجود میآید برای ارتقای درجه است.امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود« إِنَّ الْبَلَاءَ لِلظَّالِمِ أَدَبٌ وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحَانٌ وَ لِلْأَنْبِیَاءِ دَرَجَةٌ وَ لِلْأَوْلِیَاءِ کَرَامَة»
یک حادثهای که واقع میشود ما نباید نسبت به یک شخص وگروه تفسیر کنیم، باید به صورت کلان و کلی در مجموعه هستی آن را ملاحظه کنیم، یک بلایی که میآید نسبت به ظالم ادب است، نسبت به گناهکار عقوبت است، اما نسبت به انسان مؤمن صالح و عادل امتحان است. ببیند مقدار این امتحان چیست؟ آیا با یک بلا انسان همه اعتقادات خودش را کنار میگذارد؟ آیا در بلا باورش هست که اگر خدا بخواهد این بلا را برمیدارد و اگر نخواهد این بلا باقی میماند؟ ایمان خودمان را محک بزنیم، گرچه برای این مصیبتی که برای مردم عزیزمان ایجاد شده همه ما متأثریم امروز افراد زیادی در بیمارستانها هستند و همه ما امروز در غم مصیبت این عزیزان شریک هستیم اما بدانیم از یک نگاه سبب رفعت انسان میشود، سبب ارتقای درجه انسان میشود، برای خود انبیاء بلا درجه است، برای اولیاء مقام است، کرامت است، این قاعده«لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا»این دستوری است که ممکن است برای همگان حادثه و اتفاقی بیفتد، یک کسی مالی داشته باشد که از بین برود، کسب و کارش تعطیل شود، این روزها همه میدانید درس و دانشگاه تعطیل است، ما باید بگوئیم«لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا»
امیدوارم ان شاء الله خدای تبارک و تعالی ما را از این امتحان الهی سربلند بیرون بیاورند و درجات و مراتب ایمان ما را ارتقا بدهد ان شاءالله. والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
بخش دوم : نقش توسل و دعا و دارو در حوادث و بلایا
سخنان حضرت آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی دامت برکاته پیرامون نقش توسل و دعا و دارو در حوادث و بلایا
همان طوری که دارو و پزشک را جزء علل برای صحت یک انسان میدانیم در کنار اینها امر معنوی دعا و تضرع را هم مؤثرتر میدانیم.
بسم الله الرحمن الرحیم،
یکی از سؤالاتی که این روزها برای ملت عزیز ما مطرح میشود این است که آیا تقابلی میان احکام شرعی و دستورات بهداشتی وجود دارد یا خیر؟ متأسفانه یک گروه اینجا جانب افراط را طی میکنند و همه افکار و اندیشهها را متوجه عوامل ظاهری این عالم میکنند و یک گروه هم جنبه تفریط را طی میکنند و فقط مسئله دعا و تضرع و استمداد از خدای تبارک و تعالی را مطرح میکنند.
ما همه این عواملی که در عالم هست را تحت اراده خدا میدانیم، اگر بنا باشد یک قرص انسان مریضی را شفا بدهد تا خدا اراده نکند او نمیتواند تأثیری داشته باشد. اگر یک انسانی معتقد باشد که به اراده خودش و فقط با علم پزشکی میتواند به نتیجه برسد این اشتباه محض است! از آن طرف اگر یک کسی معتقد باشد که فقط باید با تضرع و دعا به نتیجه برسیم این هم یک اشتباهی است که او میکند. اساساً این نکته را میخواهم مورد توجه قرار بدهم که اگر ما اسباب این عالم را از هم جدا کنیم این خودش یک نوع شرک است، ما همان طوری که دارو و پزشک را جزء علل برای صحت یک انسان میدانیم در کنار اینها امر معنوی دعا و تضرع را هم مؤثر میدانیم. البته نمیخواهیم انکار کنیم و نباید از این غفلت کرد که در میان این عوامل دعا به مراتب قویتر است و گاهی اوقات هم این اتفاق افتاده که به صورت غیر طبیعی یک انسان با دعا معالجه شده اما ما در روایات داریم که یک پیامبری از انبیاء الهی مریض شده بود و به او گفتند چرا معالجه نمیکنی؟ گفت آن کسی که مرا مریض کرده باید مرا شفا بدهد، از جانب خدای تبارک و تعالی وحی آمد ، تا خودت را مداوا نکنی تو را شفا نمیدهم!
بنابراین اشتباه این است که ما بین این علل تفکیک میکنیم؛ ما به حسب ظاهر یک علل ظاهری مادی داریم، یک علل معنوی داریم. هم باید از این علل مادی استفاده کرد« «أَبَى اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْاُمور إِلَّا بِالْأَسْبَابِها»این سنت خدای تبارک و تعالی است، اگر یک کسی گرسنه است بگوید من بدون اینکه غذا بخورم میخواهم با دعا خودم را سیر کنم، این بر خلاف سنت خدای تبارک و تعالی است، خدای تبارک و تعالی جسم انسان را طوری قرار داده که برای سیر شدن نیاز به غذا دارد و بدون این غذای مادی سیر نمیشود! حالا یک کسی بگوید من گرسنهام، تشنهام، من بدون اینکه آب بخورم، سیراب میشود. ما باید اسباب ظاهری این عالم را مأموران الهی بدانیم یعنی این قرص خودش مأمور خدا برای سلامتی انسان است، این آب مأمور خداست برای اینکه این انسان را از تشنگی نجات بدهد، این غذا مأمور خداست برای اینکه انسان را از گرسنگی نجات بدهد. تا خدا اراده نکند به این نتیجه نخواهد رسید و دعا و تضرع هم همینطور است.
این عالم یک عالم علت و معلول است، عالم حرج و مرج نیست/ باید از راههای علمی و پزشکی جلو برویم .
خدای تبارک و تعالی سنّتش بر این است که بشر همان طوری که عوامل ظاهری را مورد توجه قرار میدهد، یک کسی میخواهد عالم بشود، میخواهد به مرتبه اجتهاد برسد یا پزشک بشود، اگر در خانه بنشیند من دعا میکنم خدا یک شبه من را مجتهد و پزشک کند این برخلاف سنت الهی است« لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» سنت الهی اینست حتی در رزق باید تلاش و کوشش کند. ما در روایات داریم که به بعضی از ائمه ما عرض میکردند فلان شخص در خانه خودش نشسته و میگوید من دعا میکنم خدا رزقم را به من برساند، فرمودند این کار اشتباهی است، خدا وعده داده رزق هر انسانی را به او بدهد ولی به شرطی که او تلاش کند، فعالیت خودش را کند، یعنی خدا میخواهد انسان هم متوجه عوامل ظاهری این عالم باشد، این عالم یک عالم علت و معلول است، یک عالمی است که سراپا نظم و قانون در این عالم تکوین وجود دارد، یک عالم هرج و مرج نیست که همینطوری هر چیزی هر نتیجهای برای هر کسی بخواهد باید با راه خودش تحقق پیدا کند، ، اگر کسی مریض شد، وظیفهی شرعیاش هست به عنوان یک واجب خودش را معالجه کند، هیچ انسانی حق ندارد بگوید من مالک خودم، من مریض شدم و میخواهم بمیرم، این حرف غلط و مخالف با دین و فقه ماست، فقه میگوید اگر مریض شدی بر تو معالجهی خودت واجب است، مگر یک مرضی باشد که با صبر و حوصله خود به خود بدن او را حل کند و نیازی به مراجعه به طبیب نداشته باشد. اگر این روزها افرادی مریض هستند مبادا این را کتمان کنند، به طبیب مراجعه کنند و با او ارتباط برقرار کنند حفظ نفس واجب است. اما در کنارش خدا میفرماید بدان که طبیب وسیله است، قرص دارو است اما شفا دست خدای تبارک و تعالی است و بشر باید به عوامل ظاهری و باطنی توجه داشته باشد. عوامل ظاهری موجب رشد علم میشود و عوامل باطنی موجب ارتقای روحی و ایمان میشود.
بنابراین اسلام نسبت به حفظ جان بسیار تأکید دارد، باید از راههای علمی و پزشکی جلو برویم . ازهمین جا باید از مسئولین پزشکی قدردانی کنم که دارند بانهایت تلاش و ایثار جهاد میکنند، ان شاء الله این مشکل را حل کنند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
بخش سوم:سخنان حضرت آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی دامت برکاته پیرامون نگاه دین به بیماران و پرستاران
پزشکان و پرستارانی که این روزها از بیماران مراقبت میکنند قطعاً ثواب جهاد در راه خدا را دارند.
بسم الله الرحمن الرحیم
برای بیماران عزیزی که امروز در اثر این ویروس کرونا گرفتار شدند و در بیمارستانها هستند یا در منازل قرنطینه هستند، نکات بسیار مهمی را باید توجه داشته باشند.
یکی از نکات توجه به این روایت شریفه است، پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند« یَا عَلِیُّ أَنِینُ المُومِن الْمَرِیضِ تَسْبِیحٌ»ناله یک مؤمن مریض تسبیح خداست، خیلی حرف عجیبی است. اگر یک مؤمنی در اثر تب، در اثر تنگی نفس، در اثر این بیماری ناله میکند، نالهاش را خدا ثواب تسبیح خودش قرار داده، میگوید تسبیح من چقدر ثواب دارد، نه اینکه بگوید سبحان الله، همین نالهای که این مؤمن میکند. و صیاقه تهلیل وقتی که از درد فریاد میزند خدا این فریاد را به منزله لا اله الا الله قرار میدهد« وَ نَوْمُهُ عَلَى الْفِرَاشِ عِبَادَةٌ» وقتی این مریض خواب است خوابش عبادت است، عجیب است ما این تعابیر را در ماه مبارک رمضان داریم و خدای تبارک و تعالی همین تعابیر را برای انسان مریض قرار داده« وَ تَقَلُّبُهُ جَنْباً إِلَى جَنْبٍ فَكَأَنَّمَا یجَاهِدُ عَدُوَّ اللَّهِ» این مریض وقتی از این پهلو به آن پهلو میشود خدای تبارک و تعالی میگوید من همین حرکت کوچک یک مریض را به اندازه جهاد در راه خدا برای او ثواب قرار میدهم، فإن اوفیَ اگر از کسالت سلامت بیرون آمد«وَیمْشِی فِی النَّاسِ وَ مَا عَلَیهِ ذَنْبٌ» تمام گناهان او را میبخشیم، مثل اینکه انسانی که از ماه رمضان بیرون میآید خدا همه گناهانش را میبخشد یک مریض این چنین است.
ناله مریض تسبیح و مجاهدت پزشک و پرستار جهاد فی سبیل الله است.
این روایت یک بشارت بزرگی است برای کسانی که گرفتار هر مرضی هستند، اگر کسی در خانهاش هم مریض است و کسالت دیگری دارد بداند که خدای تبارک و تعالی چه معاملهای با او میکند. کسانی که مراقبت از این مریض میکنند، کسانی که پرستاری از این مریض میکنند در اسلام بسیار ثواب دارد.که در میان اولیاء و ائمه ما بوده، امیرالمؤمنین علیه السلام حضرت زهرا سلام اله علیها را پرستاری میکرد.
ناله مریض تسبیح است، این پرستاری که این مریض را مراقبت میکند، این اجر بسیار زیادی دارد که قابل حدّ و اندازه نیست« وَ مَنْ أَحْیَا نَفساً فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا »اگر کسی یک نفر را احیا کند گویا همه بشر را احیا کرده.
بارعایت ودستورات کادر پزشکی، پرستاران و خدمتگزاران وزارت بهداشت تشکر کنیم.
من به پزشکان، پرستاران، مسئولین بهداشت، خدمتگزاران به بهداشت این مردم که در این شرایط که دارند جهاد فی سبیل الله میکنند، اگر خود مریض از این پهلو به آن پهلو بشود این جهاد در راه خداست، آن کسی که در کنار این مریض ایستاده مراقبت از او میکند او هم قطعاً جهاد در راه خدا دارد، اینها شعار نیست، اینها یک واقعیت است، ما باید قدر برادران و خواهران پزشک و کادر پزشکی، پرستاری، خدمتگزاران وزارت بهداشت، همه مسئولینی که امروز برای حل این مشکل تلاش میکنند را بدانیم و از همه تشکر کنیم، من همین جا به مردم عزیز عرض میکنم تخلف از دستور مسئولین در این شرایط بحرانی ممکن است حرام باشد اگر مسئولین میگویند امور بهداشتی را مراقبت کنید و یک کسی بیاعتنایی کند این خودش کار حرامی انجام میدهد، اگر در اثر سهلانگاری سبب شود عده دیگری گرفتار این مریضی بشوند، یک کسی اگر مریض است باید مراقبت کند، نمیکند، عمداً با دیگران ارتباط برقرار میکند و میداند در اثر این ارتباط دیگران هم گرفتار این مرض میشوند این علاوه بر اینکه کار حرامی انجام میدهد ضامن این مسئله است. مردم عزیز ما مراقبت کنند،ممکن است دیه آن انسانی که گرفتار این مرض میشود و از دنیا میرود به عهدهاش باشد.
مسلمین در رعایت مسائل بهداشتی باید بر کفار مقدم باشند، برای ما خیلی سخت است که امروز بگویند مردم چین کاملاً به دستورات مسئولین توجه دارند ولی در ایران ما مسئولین میگویند سفر نکنید باز ملاحظه میکنیم سفرها گسترش پیدا میکند.
برادران و خواهران امروز آنهایی که سالم هستند باید با آنهایی که مریض هستند هم دردی کنند، آنهایی که سالم هستند رعایت دستورات را بکنند که مبادا خدای ناکرده این ویروس گسترش پیدا کند همه باید همکاری کنیم این یک وظیفه شرعی همه ماست که همه همکاری کنیم تا این مشکل ازکشور قلع و قمع بشود ان شاءالله.والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
بخش چهارم:پاسخ حضرت آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی به سوال جمعی از مومنین پیرامون تقارن عید نوروز سال 1399 با شهادت امام کاظم علیه السلام
محضر فقیه عالیقدر حضرت آیت الله محمدجواد لنکرانی(حفظه الله)
سلام علکیم
سؤال اوّل: چگونه خانه های خود را محل عبادت کنیم؟
احتراماً با توجه به محدودیت حضور در مساجد و اماکن زیارتی و شعار هر خانه یک مسجد؛ برای اینکه از دعا و برنامه های معنوی محروم نباشیم چگونه منازل خود را عبادتگاه کنیم و به چه طریقی برنامه عبادی دست جمعی به همراه اهل خانه و خانواده در منزل به جا بیاوریم که هر خانه یک منبع نورانی و معنوی شود؟
سؤال دوم: لحظه سال تحویل و همزمانی با سالروز شهادت امام کاظم علیه السلام
از آنجایی که لحظه سال تحویل همزمان با سالروز شهادت امام کاظم(علیه السلام) است برای حفظ حرمت قائل شدن این روز و پرهیز از هر گونه جشن و شادی نوروزی چه توصیه ای به عموم دارید؟ و با توجه به مشکلات اخیر و بیماری کرونا و مقام باب الحوائج بودن امام هفتم علیه السلام خصوصاً در بحث توسل جهت شفا از امراض در این زمینه چه توصیه ای دارید که در آغاز سال جدید که مقارن به شهادت این امام عزیز است - که دو فرزند بزرگوارش در ایران مدفون و مایه برکت کشور هستند - مردم همگی به حضرتش متوسل شده و از چه ذکر و دعایی برای توسل به این امام عزیز استفاده کنند به نحوی که به یک دعای دسته جمعی تبدیل شود و با عنایت الهی و صاحبمان مولا امام زمان(عج) این مریضی دفع شود؟
جمعی از مومنین
بسم الله الرحمن الرحیم
جواب 1- در این شرایط بیماری کرونا که برطبق ضوابط علمی و دینی و فقهی محروم از حضور درمساجد، حسینه ،حرم ائمه معصومین علیهم السلام یا سائر اماکن زیارتی هستیم، توصیه می شود.
اولاً: در منازل ، اهل خانه، نمازهای پنجگانه را در اول وقت و به صورت جماعت برگزار نمایند، نماز که خود معراج مومن است بهترین وسیله برای حل مشکلات است و خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است «وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ» تاکید شدید متون دینی بر نماز اول وقت است که آثار فراوان دنیوی و اخروی دارد.کسانی که نماز اول وقت برجای نمی آورند، مرتکب تضییع آن می شوند و از ضایع کنندگان آن محسوب میشوند.
ثانیاً : سعی نمائیم که موفق به قرائت قرآن کریم شویم، تلاوت کتاب الهی درمنزل نورانیت و حضور ملائکه الهی را موجب می شود و بسیاری از بلا ها و گرفتاری ها و نزاها را برطرف می سازد. برنامه داشته باشیم که هر یک از اعضای خانواده در لااقل در هر روز پنجاه ایه از آیات قرآن کریم را با توجه و تدبر تلاوت نماید.
ثالثاً : نسبت به اعمال و ادعیه ای که در کتاب مفاتیح الجنان آمده است ،مراقبت نمائیم .
رابعا : مراقبت بر حسن رفتار و گفتار داشته باشیم ، سعی نمائیم فضائل اخلاقی را در درون خود تقویت کنیم .همه در خانه به یکدیگر کمک کنیم و از این امر غافل نباشیم.
توجه به دعا در این شرایط بسیارمهم است . امام صادق علیه السلام فرمود: چنانچه بلائی نازل شود اگر مردم توجه به دعا وتضرع شوند آن بلا بسیار زود از آن جامعه دور می شود و اگر به دعا توجه نشود و آن بلا در مدت طولانی در میان جامعه باقی می ماند.
جواب2 – در روز عید امسال(1399) چون مقارن با شهادت موس بن جعفر علیهماالسلام پدر امام رضا علیه السلام و حضرت معصومه سلام الله علیها است، باید در کنار شادی و تبریک نسبت به تغییر سال و حلول سال جدید، نسبت به ساحت مقدس آن حضرت نیز کمال احترام را داشته باشیم و این دو هیچ منافاتی با یکدیگر ندارند.توجه به ساحت امام کاظم باب الحوائج سبب میشود گره ها گشوده و مشکلات بر طرف شود. باید آن حضرت را واسطه قرار دهیم و از خداوند متعال تضرعا وملتمسانه و عاجزانه درخواست نمائیم تا خداوند این بلا را هرچه زودتر از کشور اسلامی ایران و از همه مسلمین و بلکه از همه بشریت دور فرماید.حقیر ذکری را که رجب آنچه در روایاتوارد شده از پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله وسلم موجب رفع بلاهای ناگوار مانند آتش سوزی ، زیر آوار رفتن ، مرگ و بدبختی و بلاهای اسمانی را متذکر می شوم.
پیامبر فرمود: يَقُولُ أَحَدُكُمْ إِذَا فَرَغَ مِنْ صَلاَتِهِ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ ثَلاَثِينَ مَرَّةً
پیامبر فرمود بعد از هرنماز واجب سی مرتبه این ذکر که همان تسبیحات اربعه است را بگوئید که ان شاء الله سبب نجات از مرگ های بسیار بد و بلاهای ناگوار می شود
در حدیث دیگری پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله دستور به گفتن زیاد این ذکر داده اند و فرموده اند: أَكْثِرُوا مِنْ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ فَإِنَّهُنَّ يَأْتِينَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لَهُنَّ مُقَدِّمَاتٌ وَ مُؤَخِّرَاتٌ وَ مُعَقِّبَاتٌ وَ هُنَّ اَلْباقِياتُ اَلصّالِحاتُ .
ان شاء الله خداوند متعال به حق امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف این بعد را هرچه زودترریشه کن فرماید بحق محمدوآله الطاهرین صلوات الله علیهم اجمعین.
محمد جواد فاضل لنکرانی
بخش پنجم:در راستای همدردی و تزریق آرامش به روح و روان احاد جامعه و حضور معنوی در کنارمردم شریف ایران اسلامی آیت الله فاضل لنکرانی مطالبی را بیان نمودند.
سخنان حضرت آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی پیرامون در امتحانات الهی چگونه برخورد کنیم؟
بسم الله الرحمن الرحیم
امتحان برای تربیت و رشد انسان است/ در بلا و گرفتاری، ازانبیاء و ائمه هدی علیهم اسلام را الگو برداری کنیم.
بسم الله الرحمن الرحیم یکی از سنتهای بزرگ خدای تبارک و تعالی که از اول خلقت بشر بوده و تا قیامت هم خواهد بود مسئله سنّت امتحان و ابتلا است، در همه اقوام و امتهای گذشته بوده، الآن هم هست و تا قیامت این سنت الهی وجود دارد«أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ»مردم فکر میکنند همین که بگویند ما ایمان آوردیم اینها را ما امتحان نمیکنیم؟ «وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ»دیگران را ما امتحان کردیم«فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ»ما با امتحان مشخص میکنیم که چه کسی در ایمان صادق است و چه کسی در ایمان کاذب است.
مسئله امتحان در همه ملتها و امتها سنت بوده است. ما پیامبری نداشتیم که مورد امتحان قرار نگرفته باشد، جریان حضرت ابراهیم در قرآن هست و اذ ابتلی ابراهیم ربه، جریان حضرت سلیمان هست که وقتی خدای تبارک و تعالی آن تخت بلقیس را در کمتر از چشم بهم زدن توسط آن شخص حاضر شد، حضرت سلیمان« فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي»بعد این جمله را فرمود« لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ»خدا من را امتحان میکند که آیا من شکر میکنم یا اینکه کفران میورزم! پس انبیاء هم مورد امتحان هستند.
هدف از این امتحان رشد انسان است، هر پیامبری با امتحان یک رشد بیشتری پیدا میکرد، حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه السلام وقتی که در امتحانها موفق شد خدا او را به مقام امامت رساند و ما باید از امتحانهای الهی استقبال کنیم،قرآن در این مورد که خود مریض شدن از امتحانهای الهی است میفرماید« كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً»مردم ما شما را امتحان میکنیم، امتحان ما دو جور است هم امتحان با شر است و هم امتحان با خیر است، هم با بدیها و مصیبتها، با فقدانها و از دست دادن نزدیکان، با مریضیها، با جنگها، با ترسها، با گرسنگی، یک وقتی یک انسان را در حال گرسنه قرار میدهیم ببینیم از این امتحان الهی چطور بیرون میآید؟ پس هم با بدیها هم با خوبیها، با ثروت، با علم، با ثروت امتحان میکنیم، به یک کسی مال میدهیم ببینیم مالش را در راه خدا انفاق میکند یا نه؟ این مالش را در گرفتاریهای جامعه، در بحرانهای جامعه ایثار میکند یا نه؟ با همه اینها امتحان میکنیم.
امیرالمؤمنین علیه السلام در بستر بیماری بودند عدهای از شیعیان به عیادت ایشان آمدند و به حضرت عرض کردند کیف نجدک یا امیرالمؤمنین؟حضرت فرمود بالشر به حضرت عرض کردند در چه حالی هستی؟ فرمودند دارم با شر امتحان میشوم، آنها عرض کردند که این کلام شأن شما نیست و شما نگوئید به شر، ما هذا کلام مثلک؟ فرمود« یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فَالخَیر الصَّحة وَ الغِناء»انسان سالم با سلامتش مورد ابتلاست.
در هر حالی همه بشر در حال امتحان الهی قرار دارند.
ای برادران و خواهرانی که در بیمارستانها هستید بدانید همانهایی که در منزل و سالم هستند در یک امتحان شدیدتری نسبت به شما قرار دارند، شما در یک امتحانی هستید که فریادتان، تضرّعتان نسبت به خدا خیلی راحت است، شما در یک شرایطی هستید که به راحتی با خدا ارتباط برقرار میکنید ولی انسانی که سالم و در منزل هست، ممکن است از این مسئله غافل باشد، همه آنهایی که سالم و مریض هستند در حال امتحان هستند، فقیر و غنی در حال امتحان است،در هر حالی در امتحان هستیم، خدای تبارک و تعالی در سوره مُلک میفرماید« الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ»من تقاضا میکنم، همه این آیه شریفه را دقت کنند، خدا فرمود« الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ»درست است زنده کردن و میراندن کار خداست، خدا میفرماید من موت و حیات را به وجود آوردم برای اینکه شما را امتحان کنم ولی این موت و حیات کنایه از همهی امور عالم است،ولی چون انسان یک مرحلهاش مرحله به دنیا آمدن است و یک مرحله هم از دنیا رفتن است و مرحله ابتدا و انتهای ا نسان است، بعد این ابتدا و انتها خودش و هر آنچه که بین این ابتدا و انتها هست تمامش برای امتحان انسان است، خواب و بیداری انسان برای امتحان است، هوش و فطر و عقل و مال و سلامت و مریض و مقام و ... همه چیز برای امتحان است، اصلاً عالم محضر امتحان است. نشستن وبرخواستن در یک جا امتحان است.
در بعضی از اوقات خدای تبارک و تعالی بشر را مورد امتحان قرار میدهد، البته امتحانها درجات و مراتب دارد، بعضی از مراتبش خیلی سنگین است، بعضی از مراتبش سبکتر است ولی انسان در همه حالات برای امتحان است. این امتحان برای تربیت و رشد انسان است.
مصائب انسان را تطهیر می کند.
امام حسن مجتبی علیه السلام در یک روایتی فرمود المصائب مفاتیح الاجر، مصیبتهاکلید پاداش است، یعنی ای بشر خدا میخواهد به تو اجر بدهد، ای انسانی که امروز به خاطر این ویروس روی تخت بیمارستان هستی مبادا شکوه کنی و فکر کنی خسارت میبینی، مبادا فکر کنی که ضرر میبینی،وآنهایی که بیرون از این مرض جسته و گریخته و راحت هستند آنها زرنگ هستند و بردند، اما تو گرفتار شدی! خیر، خدا به تو اجر فراوانی میدهد. خدا به دنبال این است که به بنده خودش اجر بدهد.
مصائب کفاره ذنوب انسان است، انسان بالأخره در عمرش گناهانی را انجام میدهد خدا میخواهد این انسان را تطهیر کند، حتی در بعضی روایات داریم یک انسانی که گناه نکرده اما خدا برای اینکه به او اجر بدهد او را مبتلای به حزن و غم میکند، پس با این نگاه ببینید. شفا دهنده اصلی خداست، بخواهد انسان را شفا میدهد، اراده کند انسان اجلش خواهد آمد و از دنیا خواهد رفت ولی ما مراقب باشیم مبادا شکوه کنیم، اینها برای اینست که انسان دائماً غربالگری بشود و توجهش به خدای تبارک و تعالی زیاد بشود. امیدوارم که به برکت این ماه و به دعای مؤمنین و اولیاء الله، خدای تبارک و تعالی این گرفتاری را هر چه زودتر از ملت ایران و از همه بشر دور بفرماید ان شاء الله. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
بخش ششم بیانات حضرت آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی پیرامون توجه به حجّت خدا،حضرت امام زمان (عج) در بلا و گرفتاری
باید این حوادث و امراض قلوب همه مؤمنین و جامعه را به صورت متحد متوجه امام زمان کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
خدای تبارک و تعالی در آیه 155 سوره بقره بعد از اینکه میفرماید ما مردم را با ترس، با گرسنگی، با از دست دادن اموال، با فقدان احبّه امتحان میکنیم میفرماید و بشر الصابرین، یعنی بشر باید در امتحانات الهی صبور و صابر باشد، اگر صابر باشیم این بلا رفع خواهد شد و ما به نتایجی که خداوند میخواهد برسد خواهیم رسید ولی دنبالهاش میفرماید« وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّه»وقتی مصیبتی میآید ما ملک و عبد خدائیم« وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»وبازگشتمان به سوی خداست، خدا میفرماید« اُولئِکَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ»اینها که در مقابل بلاها صبور هستند، صلوات خدا بر اینهاست، یعنی خدا بر اینها درود میفرستد، حالا درود خدا چه معنایی برای انسان دارد و چقدر به مقام انسان اضافه میکند«صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ»ازآیه شریفه استفاده میکنم که اگر جامعه ما در اثر این مریضیها متوجه به خدای تبارک و تعالی بشود و برای توجه به خدا بایدتوجه به حجّت خدا،حضرت امام زمان (عج) بشویم، مولای ما و حجّت فعلی بین ما و خدا حضرت حجّت امام زمان (عج) است، باید این مرض، قلوب همه مؤمنین و جامعه را به صورت متحد متوجه امام زمان کنند، آن وقت میشود همان رحمتی که خدا فرموده « اُولئِکَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ»یعنی یکی از مصادیق رحمت این است که به امام زمان توجه کنیم، بدانیم مولا وسرپرست و آقا داریم و بیکس نیستیم.
یکی از سنتهای الهی فرج بعد از شدت است.
بدانیم او اگر هر ارادهای کند به اذن خدای تبارک و تعالی محقق میشود، قلب ودست او مجرای اراده خداست، بعد اگر چنین شد قطعاًجامعه ما به ظهور نزدیکترو قطعاً قدمهای بزرگی برای ظهور برداشته خواهد شد. اساساً یکی از سنتهای الهی فرج بعد از شدت است، این در تعابیری که در کلمات امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه آمده،« عِنْدَ تَنَاهِي الشِّدَّةِ تَكُونُ الْفَرْجَةُ» وقتی شدّت زیاد میشود مردم امیدوار باشند، این سنّت الهی هست که إن مع العسر یسری، بدانند این بلا همیشه نمیماند و میرود، آن زمانی که خدا اراده کرده و خواهد رفت« عِنْدَ تَنَاهِي الشِّدَّةِ تَكُونُ الْفَرْجَةُ، وَعِنْدَ تَضَايُقِ حَلَقِ الْبَلاَءِ»وقتی حلقههای بلا، اینقدر انسان و جامعه را در فضای قرار میدهد یکون رخا آن امید محقق میشود.
ان شاء الله ما اینها را به فال نیک بگیریم و امیدوار باشیم به اینکه خداوند ظهور موفور السرور آن حضرت را هر چه زودتر مقرر بفرماید ان شاء الله. و خدا همه ما را اعوان و انصار و مستشهدین بین یدیه قرار بدهد. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
پیام تسلیت حضرت آیت الله فاضل لنکرانی(دامت برکاته) به مناسبت ارتحال استاد گرانقدر؛ حضرت حجة الاسلام و المسلمین آقای ترابی شهرضائی
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
ارتحال عالم ربانی، استاد وارسته و متخلق؛ حضرت مستطاب حجة الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ اکبر ترابی(رضوان الله تعالی علیه) موجب تأسف و تأثر گردید.
ایشان از اساتید برجسته حوزه علمیه قم و یکی از مدرسان بسیار موفق در مرکز فقهی ائمه اطهار(علیهم السلام) بودند که طلاب و فضلای بسیاری را تربیت نمودند.
آثار علمی بسیار جامع و مفیدی از قبیل «موسوعة الرجالیة المیسرة» را از خود به جای گذاشتند.
حسن خلق و تعهد و تواضع از ویژگیهای بارز ایشان بود.
این افتخار را به همراه داشت که در دفاع مقدس حضور جدی داشت و از جانبازان عزیز محسوب گردید.
این مصیبت که ثلمهای سنگین بر حوزههای علمیه است را به محضر مبارک امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و مراجع عظام خصوصا رهبری معظم انقلاب و همه شاگرادن و بازماندگان، خصوصا خانواده محترم و فرزندان گرامی تسلیت عرض مینمایم.
از خداوند متعال رحمت واسعه برای آن مرحوم و صبر و اجر جهت داغدیدگان مسئلت مینمایم.
محمد جواد فاضل لنکرانی
پایان یپام
true
true
این مطلب بدون برچسب می باشد.
true